W dniu 29 czerwca 2016 r. Sąd Najwyższy odpowiadając na pytanie prawne Sądu Okręgowego w Radomiu podjął następującą uchwałę (sygn. akt III CZP 29/16):
Nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (art. 123 § 1 pkt 2 k.c.).
W powyższej sprawie wskutek braku terminowej spłaty zobowiązania przez dłużnika, bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny (BTE) i uzyskał sądową klauzulę wykonalności. Egzekucja wszczęta na podstawie tego tytułu wykonawczego została umorzona wobec bezskuteczności, w trybie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. Następnie wierzytelność ta została sprzedana na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego.
Zgodnie z przepisami prawa i dotychczasowym orzecznictwem, roszczenia wynikające z czynności bankowych (np. kredyt, pożyczka czy karta kredytowa), przedawniają się z upływem dwu- lub trzyletniego terminu. Jego bieg był przerywany m.in. przez złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności BTE, czy złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego i nie biegł przez czas trwania takiego postępowania.
W przedstawionym orzeczeniu Sąd Najwyższy wskazał jednak, że z dobrodziejstwa przepisów dotyczących przerwania biegu terminu przedawnienia powyższymi czynnościami, korzystać mogą jedynie banki. W przypadku gdy wierzytelność zostanie sprzedana na rzecz podmiotu nie będącego bankiem, w praktyce najczęściej funduszu sekurytyzacyjnego, podmiot ten nie może powoływać się na przerwanie biegu przedawnienia, spowodowane wszczęciem postępowania egzekucyjnego, prowadzonego na podstawie BTE, opatrzonego klauzulą wykonalności.
Jest to uchwała Sądu Najwyższego ważna dla tysięcy osób, których długi zostały sprzedane, jednakże dłużnik musi zgłosić zarzut przedawnienia. Taką możliwość ma pisząc sprzeciw od otrzymanego nakazu zapłaty i podnosząc w nim zarzut przedawnienia roszczenia. Co ważne zarzut przedawnienia można podnieść także w postępowaniu przed sądem II instancji.
